De eerste ‘kraamweek’ zit erop! En het gaat heel goed met Raven bij ons.

Het begon al op Schiphol dat ze meteen bij ons wilde zijn. In de auto naar huis hebben we haar niet gehoord. En thuis met de poezen was het duidelijk dat ze daar beter niet achter aan kon gaan. We hebben haar de eerste nacht in de bench gedaan. Na een kwartier piepen was het rustig. Er volgden wel een paar drukke Kerstdagen.

De Eerste Kerstdag was in Bergen bij de moeder van Bart. Dat ging heel goed. We hebben een lange wandeling in de duinen/bos gemaakt en ze vindt het heerlijk om te rennen en met andere honden te spelen. Een stok associeert ze duidelijk nog met een attribuut waarmee geslagen kan worden. Dus geen stok om achteraan te rennen. Thuis was het even aftasten met al die nieuwe mensen, maar vond ze toch haar rust op haar eigen kussen. Zo knap van haar.

De tweede Kerstdag was bij ons thuis. En toen de opa’s en oma’s binnen kwamen, voelde ze zich niet veilig. Ze begon te blaffen en is later die dag ook uitgevallen naar mijn vader door hem te pakken in zijn onderbeen (niet hard hoor). Maar we waren er wel van geschrokken.

De dagen erna hebben we zoveel mogelijk rustig aan gedaan in huis. En lekker met haar gewandeld. Van andere honden leert ze snel. Toen zij andere honden met een stok zag lopen, werd de stok ineens wel leuk. Dus dit is voor haar een veilige manier om nieuwe dingen te leren waar ze eerst nog angstig voor is. Haar verblijf in de bench werd steeds onaangenamer. Ze ging steeds langer blaffen en piepen (niet langer dan een uur hoor, maar het nam niet af). En op een ochtend kwamen we beneden en was ze eruit gebroken. Ze had niets kapot gemaakt en het was heel goed gegaan. De nacht daarop was Bart in de weer met zijn Green Egg (BBQ). Raven had ons al duidelijk gemaakt dat ze graag onder dekens ligt doordat ze met losse dekens in de weer was en eronder probeerde te kruipen. Die nacht hebben we haar op haar kussen lekker toegedekt met een deken waar ze helemaal in weg kroop en bleef liggen zonder steeds achter Bart aan te lopen. Hij heeft haar laten liggen halverwege de nacht en niet meer in de bench gedaan. Dit doen we nu iedere nacht en dat gaat heel goed!!

Oud en Nieuw was natuurlijk ook weer een uitdaging. Wat dat betreft heeft ze wel meteen een week te pakken bij ons! Wij hebben zelf gedaan alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat er geknald werd. Dus reageerde zij er ook niet erg op. Alleen om 0:00 uur heeft ze tegen me aan gelegen toen het wel oorlog leek om ons heen en ze trilde als een rietje. Toen werd ze weer rustig.

Het heeft even een paar dagen geduurd voor ze rustig ging eten. Je merkt nog steeds dat ze niet gewend is om dat in rust en vertrouwen te doen. De eerste dagen kwam ze ook niet aan haar rust toe omdat ze zo allert bleef. Dat gaat ook steeds beter. Ze slaapt nu af en toe tussendoor en in ieder geval slaapt ze de hele nacht. Op 31 december gingen we naar mijn ouders (mijn vader was jarig) en toen reageerde ze nier meer zoals op Tweede Kerstdag. We hebben ook tegen alle nieuwe mensen gezegd dat ze niet op Raven af moeten gaan, maar haar de tijd moeten geven om naar hen toe te komen. Dat gaat goed. Op eigen terrein wil ze nog wel aanslaan en zich meer bedreigd voelen. We instrueren de bezoekers nu goed en laten Raven weten dat het niet nodig is. Zo hopen we dat het steeds beter gaat. Zo niet, dan vraag ik een keer een consult aan bij een gedragskundige.

Volgende week begin ik weer met werken. Nog niet veel gelukkig. We wilden gebruik maken van een uitlaatservice, maar kiezen er nu eerst voor om haar naar een hondenopvang te doen 1x per week. 4 uur alleen thuis blijven is nog te veel denken we. Het is een opvang met een huiselijke setting, een duidelijke dagstructuur en begeleiding door gedragskundige experts. Er heerst veel rust en de honden leren elkaar heel veel. Ze gaat volgende week een dagje wennen en dan kijken we of het wat is.

Ze heeft maar een paar ongelukjes in huis gehad en is zindelijk. Ze weet gewoon nog niet zo goed hoe ze moet aangeven als ze moet plassen/poepen. Wij zorgen dat we haar overdag om de 2-3 uur uitlaten en herkennen het wanneer ze onrustiger wordt.

Raven is een schatje, gek op de kinderen, heel aanhankelijk, speels. Ze gaat steeds meer spelen en is heel blij en dankbaar. We leren elkaar steeds beter kennen en merken dat onze band groeit door elkaar over en weer vertrouwen te geven. Heel leuk!!